Spójrz na datę! To jeden z moich pierwszych tekstów, który pokazuje, jaki progres zrobiłem przez lata. Traktuj to jako ciekawostkę 😉 

Gdy zaczęły się wakacje, postanowiłem na live przejść po raz pierwszy bez kodów pierwszą część Gothica. Wczoraj zakończyłem serię i czas nadszedł na ocenkę gry. Gotowi? To Witamy w kolonii i zaczynajmy!  ;D

W Gothica grałem wiele, wiele razy. Zawsze z kodami, bo po prostu był on dla mnie za trudny. Jednak w końcu, gdy odpaliłem live i były osoby, które mi radziły co zrobić, gdzie pójść wszystko poszło w miarę łatwo. Na końcu gry było już trochę trudniej i jak niektórzy mówili, że nie skończę już tego to ja się nie poddawałem i cisnąłem dalej – kiedyś w końcu musiało się udać. Po przejściu te same osoby mówili, że gdyby nowicjusze mnie zaatakowali (miałem buga i nie atakowali) to na stówę bym nie dał rady, ale nawet jeśli by tego buga nie było to ja dobrze wiem – DAŁBYM RADĘ!

Gameplay/Zadania
Zacznijmy tutaj od tego, że w grze są 3 obozy – stary obóz, nowy obóz i obóz bractwa. Każdy z obozów ma trochę inne zadania, co jest jak najbardziej na plus. Osobiście wybrałem stary obóz, bo wydawał mi się on najbardziej normalny.
Zadania w Gothicu są bardzo różne. Raz walczymy z ludźmi, raz zbieramy ważne dla kolonii kamienie a jeszcze innym razem przemierzamy bardzo klimatyczną świątynię śniącego.
Twórcy stworzyli bardzo fajny system walki dzięki, któremu walka się nie nudzi. Z każdym stworzeniem musimy walczyć trochę inaczej. Golema nie zabijemy zwykłym mieczem, do tego trzeba mocnego młota. Ze ścierwojadem musimy walczyć szybko, zanim ten dziabnie nas, ale nie musimy się nawet ruszać. Jeśli jednak walczysz z człowiekiem to musisz się ruszać i robić bloki. Gothic dzięki swojemu gameplayowi jest grą, którą ciężko się jest znudzić.

Klimat
O kurde, klimat – on jest świetny! Świetnie wykonane miejscówki takie jak np. obóz bractwa czy świątynia śniącego mają bardzo dobry klimat.
Jeśli jesteś w obozie bractwa to czujesz, że jest to miejsce związane z jakąś dziwną wiarą. Jest tam pełno nowicjuszy klęczących przy innych ludziach. Jeśli jednak jesteś w cmentarzysku orków lub świątyni śniącego to czujesz mroczny klimat tych miejsc.

Fabuła
Kolejna miazga. Bezimienny, uriziel, magiczna bariera, ruda i Xardas – to są najważniejsze części fabuły. Teraz je tylko ładnie spleść w jedną wielką całość i wychodzi coś pięknego, coś czym my teraz nazywamy fabułą Gothica ;D

Grafika
Gothic ma tą swoją specyficzną oprawę graficzną. To właśnie w nim chleb jest bardziej kanciasty niż w Minecraftcie ;D Liście na drzewach wyglądają jak zwykłe ściany. Niektórzy nie chcieliby nowej grafiki w Gothicu a jeszcze inni o tym marzą. Jakie jest moje zdanie? Nowa oprawa graficzna i usunięcie bugów, a ta gra otrzymałaby ode mnie 10/10!

Bugi
Ta gra zasługuję na napisanie o bugach. W grze jest peeeełno bugów i już nie mówię o crashach, ale bugach typu wyjmij broń a przejdziesz przez strażników, palisz się? Zapisz i wczytaj – no popatrz, już się nie palisz. Więcej o bugach nie będę pisał, bo zrobił to za mnie Ferex – https://www.andrzejszczepaniak.co.uk/notes.php?id=7 zapraszam oczywiście do niego ;D

Ocena
Nadszedł czas by ocenić Gothica. Jak już wcześniej napisałem – gdyby nie grafika i bugi, gra miałaby 10/10, ale niestety bugi są i będą, a grafiki bez modów nie polepszysz. Ocena końcowa? 9/10. Gothic górą i czas nadszedł na przechodzenie dwójeczki!

Dzięki za przeczytanie i zapraszam was do oglądania live z Gothica 2 Noc Kruka u mnie na kanale codziennie 18:00. TRZYMKA!

Spójrz na datę! To jeden z moich pierwszych tekstów, który pokazuje, jaki progres zrobiłem przez lata. Traktuj to jako ciekawostkę 😉 

Ojojoj, dawno mnie tu nie było. Problemy z komputerem. Potem wciągnięcie się w świat GTA 5. Teraz czas więc coś ciekawego napisać o tejże właśnie produkcji. Serie Grand Theft Auto bardzo lubię i choć nie grałem w każdą odsłonę, a przynajmniej nie na tyle by móc ją ocenić, to obawiałem się, że „piątka” nie zbyt mi się spodoba. Rockstar postanowił mnie mile zaskoczyć i zrobił naprawdę świetną produkcje!
W grze bawiłem się świetnie. Wiele razy zamiast przechodzić misje to biegłem tuningować auta lub sobie pojeździć. W taki sposób w grze bawiłem się 28 godzin.

Gameplay/Misje
Czytając krótkie opinie przed zagraniem zauważyłem kilka, w których ludzie mówili, że gra jest monotonna i męczy ich ciągła jazda z punku A do punktu B. Jednak ja uważam CAŁKOWICIE inaczej. W grze jest bardzo dużo różnych misji. Poczynając od ciekawych kradzieży aut kończąc na napadach z helikopterami ;D O właśnie – napady, to jest bardzo „fajna” rzecz. Możemy wybrać to w jaki sposób chcemy tego dokonać. Może bardziej po cichu, a może zrobić to „na Trevora”?
W grze możemy także dokonywać zakupu pojazdów, nieruchomości, garaży. Możemy też ulepszyć swoje pojazdy w salonie tuningowym, a wybór części jak na GTA jest naprawdę dobry!

Klimat
Tutaj już trochę spadamy z poziomem. „Piąteczka” nie ma tego klimatu co miały poprzednie odsłony. Jest ona pod tym względem jak dla mnie kiepska.

Protagoniści
Rockstar postanowił dać nam do gry aż trzech protagonistów. Czy wyszło im to na dobre? Moim zdaniem jak najbardziej. Nawet chciałbym jeszcze kiedyś pograć w GTA z takimi bohaterami.
Michael – tak naprawdę, moim zdaniem to właśnie o nim jest cała opowieść. To właśnie on był najważniejszy z tej trójki. Michael to człowiek, który ma rodzinę i nie chce jej stracić. Wie, że ma kiepskie życie. Musi sobie z nim radzić. To właśnie do niego najbardziej się przywiązałem.
Trevor – postać, której nie lubię. Jest on świrem po wszystkie czasy. Na pewno dobrze by się dogadał z kolesiem z Postala, no nie? ;D
Franklin – mój czarnuch, a tak na serio to polubiłem go. Nie jest może on postacią z ciekawą historią jak Mike i Trevor, ale jakoś go bardziej lubię niż Trevora ;D

Fabuła
Rozpoczynając grę, wiedziałem co czeka mnie na końcu, ale nie wiedziałem co, jak, dlaczego. Obawiałem się, że fabuła w tej grze będzie kiepska. Na szczęście bardzo mi się ona spodobała. Jak już wcześniej wspomniałem – moim zdaniem historia jest o Michaelu.
To właśnie przez niego wszystko się rozwija i fabuła zaczyna mieć sens. Po GTA nigdy się nie spodziewałem dobrej fabuły – jednak o to i ona!

Podsumowanie
Czas na ocenę gry. Uważam, że gra dzięki gameplayowi i fabule może stać naprawdę wysoko w liście najlepszych GTA. Wydaje mi się, że 8/10 będzie odpowiednią oceną!

Spójrz na datę! To jeden z moich pierwszych tekstów, który pokazuje, jaki progres zrobiłem przez lata. Traktuj to jako ciekawostkę 😉 

Pamiętacie może czasy gdy mój blog wyglądał całkowicie inaczej? Był taki krótki okres gdy ta strona zmieniła całkowicie tematykę. Stała się ona stroną o Minecraft. Później strona upadła. Jakiś czas później poszukiwałem sposobu na uruchomienie tej strony. Udało mi się to, ale strona była jeszcze przed zmienieniem tematyki. Teraz więc na skirim.eu.org nie ma żadnej notki z tam tego okresu. Nie ma nawet notki o Minecraft. Tak więc czas to zmienić 😀

Wchodząc dzisiaj rano na Youtube zauważyłem, że GPlay, stary i dobry youtuber nagrywający prezentację modyfikacji do Minecraft, wrzucił nowy film zatytułowany „GPLAY NIE ŻYJE!?”. Moja reakcja na to była bardzo podobna do reakcji autora tego komentarza:

https://www.youtube.com/watch?v=ynMmUSVIYtw

Jeśli kogoś historia GPlaya interesuje to zapraszam też tutaj:

Spójrz na datę! To jeden z moich pierwszych tekstów, który pokazuje, jaki progres zrobiłem przez lata. Traktuj to jako ciekawostkę 😉 

Pamięta ktoś jeszcze pierwszą notkę z Seed przechodzi? 😀 Czas na kolejną. Odeszliśmy trochę od gier ostatnio, ale wracamy! ;D Tym razem zajmiemy się grą o nazwie Mafia 2. Jest ona sequelem wydanej w 2002 roku gry Mafia.
Akcja gry toczy się w późnych latach 40 i we wczesnych latach 50 w mieście Empire Bay. Wcielamy się w weterana II wojny światowej, Vito Scalette.

Grafika
Ciężko mi oceniać w grze grafikę, jeśli nie gram w najnowsze produkcję. Tak, więc możecie się ze mną nie zgodzić, ale grafika w Mafii jest dla mnie bardzo ładna. Drzewa jak i postacie są bardzo śliczne.

Gameplay/misje
Tutaj także uważam, że gra sobie z tym tematem jak najbardziej poradziła. Nie ma tutaj żadnej monotonności. Misje są ciekawe. Raz musimy porozwozić jakieś rzeczy na czas, a raz musimy zabić jakiegoś typka. W grze oczywiście jest dużo jazdy, ale jest ona naprawdę fajna. Możesz jechać rozpędzony samochodem i w pewnym momencie musisz wciskać spację by zahamować. Oczywiście wiadomo, że jak jedziesz szybko to raczej nie wyhamujesz i walniesz w jakieś autko. Jazda wygląda tutaj bardzo… realistycznie to chyba za dużo powiedziane, ale jest ona naprawdę „fajna”.
Kraksy są tutaj świetnie zrobione. Dlatego więc jak np. w pierwszej mafii jazdę uważałem za minus to tutaj nie ma co narzekać 😀 Cała gra jest podzielona na 15 rozdziałów. Jak już mówiłem – monotonności w nich nie ma. Szkoda tylko, że gra taka krótka. Niestety gra okazało się być bardzo łatwa. Przechodziłem ją na hardzie i jedyny moment, w którym miałem pewien problem to było przy końcu gry, gdy zbieraliśmy pieniądze. Nie powiem, kiedy dokładnie, bo bym spoilerował, a tego nie mam zamiaru robić. Po za tym w grze znajdują się jeszcze dosyć ciekawe znajdźki – magazyny playboy. Jest ich 50, a prezentowane na nich panie są naprawdę ładne hihi 😀

Klimat 
Kolejna rzecz do której się nie przyczepie. Klimat jest po prostu świetny. Soundtrack i piękne miasto robi swoje.
Przechodząc przez miasto możesz napotkać się na różne sytuacje, czy to jacyś mężczyźni chcą wyciągnąć kogoś na piwo krzycząc przez okno lub zepsuty samochód 😀 Dodaje to naprawdę fajnego klimatu grze. Z czasem jednak twórcy postawili głównie na soundtrack, a ciekawe rzeczy w mieście zaczęły znikać.

Fabuła 
Tutaj mogę wszystkich zaskoczyć – fabuła w „dwójce” bardziej mi się podobało niż w pierwszej części. Uważam, że jest ona bardziej nieprzewidywalna niż w TcoLH, no bo kto się spodziewał tego co się stało prawie na początku naszej gry, albo tego co było na końcu? Opowieść Vito bardziej przykuwa uwagę, przynajmniej według mnie.

Podsumowanie
Czas na ocenę gry. Mafię 2 uważam za grę trochę lepszą od swojej poprzedniczki. Moja ocena dla niej? 9/10

Jeśli ktoś jeszcze nie czytał, to zapraszam do starej notki z Seed przechodzi – Call of Duty 2 😀
http://skirim.eu.org/blog/seed-przechodzi-call-of-duty-2/

Spójrz na datę! To jeden z moich pierwszych tekstów, który pokazuje, jaki progres zrobiłem przez lata. Traktuj to jako ciekawostkę 😉 

Zastanawialiście się kiedyś, co by było, gdybyście pamiętali wszystko, co kiedykolwiek przeczytaliście lub usłyszeliście? Jeśli chodzicie do szkoły, to nie musielibyście nawet się uczyć. Wystarczałoby przeczytanie podręcznika – już byś wszystko wiedział. Eddie Morra z filmu „Limitless” (Pol. Jestem Bogiem) był właśnie w takim stanie, ale od początku.

Eddie Morra to pisarz. Niestety, nie potrafi o siebie zadbać. Po mieście chodzi w starych, kiepskich ciuchach. Jego dziewczyna już z nim nie wyrabia – postanawia go zostawić. Przechodząc przez miasto zauważa swojego starego kolegę Vernona. Postanawia on dać Eddiemu pewien narkotyk NZT. Narkotyk, dzięki któremu problemy Eddiego mają zniknąć. Vernon wmawia mu, że jest to sprawdzony środek i nic nie powinno się stać. Morra przyjmuje NZT. Zaczyna się świetnie czuć. Wszystko. co kiedykolwiek przeczytał lub wysłuchał pamiętał. Stał się osobą, która wiedziała wszystko tak jak Bóg. Dzięki narkotykowi życie Eddiego zmienia się bardzo, ale to bardzo.

Przez cały film towarzyszy mu ciekawy montaż. Gdy Eddie jest w kiepskim stanie montaż zaczyna się „kręcić”. Kamera wchodzi w kamerę.
NZT to świetne uczucie, więc i kolor się zmienia. Eddie jest „kolorowy”. Zaś na początku filmu, gdy Morra nie ma narkotyku jest on szary.

Niestety – zawsze jest coś za coś. Odkąd Eddie zaczął brać narkotyki, prześladuje go pewna osoba. Film może wydawać się czasami jako fajny spokojny, ale zarazem z ciekawą historią film, co nie oznacza, że nie mogą się w nim pojawić sceny trochę bardziej krwawe. Psychopata tylko po to by dostać NZT? Czemu nie?
W filmie bardzo spodobała mi się rola Bradleya Coopera (Eddie Morra), którego można znać z filmów z serii Kac Vegas.
Poza Bradleyem w filmie zagrał także dosyć fajnie Robert De Niro, który grał Carla Van Loona. Tak naprawdę – każdy tutaj fajnie zagrał, ale Ci dwaj panowie zasługują jednak na to małe wyróżnienie 🙂